doznać obrażeń

См. также в других словарях:

• doznać — dk I, doznaćam, doznaćasz, doznaćają, doznaćaj, doznaćał, doznaćany doznawać ndk IX, doznaćnaję, doznaćnajesz, doznaćwaj, doznaćwał, doznaćwany «odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś» Doznać zawodu, bólu, cierpienia. Doznawać uczucia… …   Słownik języka polskiego

• szwank — 1. Narazić, wystawić kogoś, coś na szwank «narazić kogoś, coś na niebezpieczeństwo, straty, zniszczenie»: (...) czy interesy kilku posłów i grupki radnych były aż tak ważne, że warto było interes państwa wystawiać na szwank (...). Polityka… …   Słownik frazeologiczny

• potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… …   Słownik języka polskiego

• potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poturbować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doznać obrażeń ciała (zwłaszcza dotkliwie); potłuc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poturbował się, wpadając do piwnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, doznawaćznaję, doznawaćznaje, doznawaćwaj {{/stl 8}}– doznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, doznawaćam, doznawaća, doznawaćają, doznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

• obrażenie — n I 1. rzecz. od obrazić. 2. lm D. obrażenieeń «uszkodzenie ciała jako skutek uderzenia, skaleczenia, złamania» Obrażenie wewnętrzne. Doznać ciężkich obrażeń ciała. Doznał lekkiego obrażenia głowy. obrażenie się rzecz. od obrazić się …   Słownik języka polskiego

• obrażenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. obrazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obrażenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. obrażenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} uraz tkanki lub narządu powstały w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień